#Yaman Şiir

Yorma kendini boşuna – Yaman Karaca

Yorma kendini bosuna 2

Şiirin Fon Müziği

0
(0)

 

Yorma kendini boşuna

 

Yorma kendini boşuna daha fazla,

Sen anlatmaya çalıştıkça kimse anlamayacak çünkü.

Ne kırgınlığın geçecek ne de yorgunluğun dinecek,

Kendini harcamaktan başka bir şey yapamayacaksın.

Kimseye ne kadar acı çektiğini asla duyuramayacaksın.

Uykusuz gecelerini, canının ne kadar yandığını

Sen haykırdıkça dünyaya,

İnsanlar dilsiz dağa taşa bürünecek.

Gerçekleşen tek şey ne olacak biliyor musun?

Sen kendini kandırıp bir şeyleri bitirdim sandıkça

Bitirebildiğin tek şey, kendi sağlığın olacak.

Seni senden iyi kimse anlamayacak asla…

Ne sandın sen can?

Dünya bir tek senin etrafında mı dönüyor?

Hayat bu işte, herkesin beklentisi farklı oluyor.

Nefes aldıkça insanlar en zayıf yerden sınanıyor

Ve kurşunu hep beklemediği yerden yiyor.

Senin için değerli olan, başkaları için önemsiz olabilir.

Yola kiminle çıktığına değil, yolun sonunda kimin kaldığına bak.

Yıpratma kendini bir şeyleri toparlayacağım diye sakın,

Bu hayat dediğin yerde hayal edip umutla kurduğun şeyler

Seninle birlikte bir karış mezara sığacak.

Ne adın ne şanın, senden olan bile sana kalmayacak.

—-

Üzülme sakın hayallerin uçup gitti diye,

Hadi kapat gözlerini ve dal git şöyle maziye.

Kendini ezip hayatını düşünmeden harcadığın insanlardan

Şöyle iyi ki varsın diyeceğin kaç kişi kalmış geriye?

Hayat bu işte, beklentiler bittiğinde

Sen de unutulup bırakılacaksın bir köşeye.

Bu yüzden bu dünya için kendini daha fazla ezme

Çünkü yol kısa, yolculuk yalan, yolcu fani…

Bir gün ne dert ne tasa kalır,

Her kara gün senle birlikte ak bir kefene sarılır.

Unutamıyorum dediğin her şeyi bir avuç toprak,

Hem aklından hem kalbinden hem de dilinden söker alır.

Geriye kalan belki bir Fatiha ve kuru bir mezar olur,

Her şey unutulur, ne sevdan ne aşkın kalır…

Her şey mazi olur, geçmiş olur, unutulur.

—-

İşte, bu yüzden artık sana ağır gelen, acı veren

Her şeyi söküp at üzerinden eski bir elbise gibi

Ve artık birazcık kendin için yaşa.

Bir çiçeği ya da bir ağacı sula ama

Sen su verdin diye büyüyüp serpildi sanma.

Her ne yapıyorsan karşılık beklemeden yap,

Vesile olduğunu bil ama kendinden sanma.

Tıpkı içinde nefes aldığın beden gibi

Her şeyi bir gün teslim edeceğini unutma

Ve Yaradan’a karşı mahcup olmamak için yaşa.

Güzel şeyler için yaşa, kendin için yaşa.

Çekip gideceğini bilerek yaşa…

 

Yaman Karaca

Bu şiiri puanla:

Üye girişi yapın ve şiiri 1-5 yıldız arası puanlayın!

Ortalama puanı 0 / 5. Oy sayısı: 0

Bu şiiri ilk puanlayan siz olun.

Bir yanıt yazın