Şiirin Fon Müziği
Yorma kendini boşuna
Yorma kendini boşuna daha fazla,
Sen anlatmaya çalıştıkça kimse anlamayacak çünkü.
Ne kırgınlığın geçecek ne de yorgunluğun dinecek,
Kendini harcamaktan başka bir şey yapamayacaksın.
Kimseye ne kadar acı çektiğini asla duyuramayacaksın.
Uykusuz gecelerini, canının ne kadar yandığını
Sen haykırdıkça dünyaya,
İnsanlar dilsiz dağa taşa bürünecek.
Gerçekleşen tek şey ne olacak biliyor musun?
Sen kendini kandırıp bir şeyleri bitirdim sandıkça
Bitirebildiğin tek şey, kendi sağlığın olacak.
Seni senden iyi kimse anlamayacak asla…
—
Ne sandın sen can?
Dünya bir tek senin etrafında mı dönüyor?
Hayat bu işte, herkesin beklentisi farklı oluyor.
Nefes aldıkça insanlar en zayıf yerden sınanıyor
Ve kurşunu hep beklemediği yerden yiyor.
Senin için değerli olan, başkaları için önemsiz olabilir.
Yola kiminle çıktığına değil, yolun sonunda kimin kaldığına bak.
Yıpratma kendini bir şeyleri toparlayacağım diye sakın,
Bu hayat dediğin yerde hayal edip umutla kurduğun şeyler
Seninle birlikte bir karış mezara sığacak.
Ne adın ne şanın, senden olan bile sana kalmayacak.
—-
Üzülme sakın hayallerin uçup gitti diye,
Hadi kapat gözlerini ve dal git şöyle maziye.
Kendini ezip hayatını düşünmeden harcadığın insanlardan
Şöyle iyi ki varsın diyeceğin kaç kişi kalmış geriye?
Hayat bu işte, beklentiler bittiğinde
Sen de unutulup bırakılacaksın bir köşeye.
Bu yüzden bu dünya için kendini daha fazla ezme
Çünkü yol kısa, yolculuk yalan, yolcu fani…
Bir gün ne dert ne tasa kalır,
Her kara gün senle birlikte ak bir kefene sarılır.
Unutamıyorum dediğin her şeyi bir avuç toprak,
Hem aklından hem kalbinden hem de dilinden söker alır.
Geriye kalan belki bir Fatiha ve kuru bir mezar olur,
Her şey unutulur, ne sevdan ne aşkın kalır…
Her şey mazi olur, geçmiş olur, unutulur.
—-
İşte, bu yüzden artık sana ağır gelen, acı veren
Her şeyi söküp at üzerinden eski bir elbise gibi
Ve artık birazcık kendin için yaşa.
Bir çiçeği ya da bir ağacı sula ama
Sen su verdin diye büyüyüp serpildi sanma.
Her ne yapıyorsan karşılık beklemeden yap,
Vesile olduğunu bil ama kendinden sanma.
Tıpkı içinde nefes aldığın beden gibi
Her şeyi bir gün teslim edeceğini unutma
Ve Yaradan’a karşı mahcup olmamak için yaşa.
Güzel şeyler için yaşa, kendin için yaşa.
Çekip gideceğini bilerek yaşa…
Yaman Karaca