Zoru Sevdim

Zoru sevdim ben,

Yüreğimi hep zora koştum.

Olamayacak yerde aradım huzuru,

Hep zor olana sevdalandım.

Zor olanda kendimi aradım, 

Oysa ufacık şeylerdeymiş mutluluk.

Yaşamak o kadar da zor değilmiş,

İnsan kendi hayatını kendi zorlaştırırmış.

İşte, ben o zoru sevdim 

Ve o zorda kendimi kaybettim.

—

Zoru sevdim ben,

Gözümü budaktan esirgemedim. 

Korkum olmadı düşmanlarımdan yana,

Hep sevdiklerim, dostlarım var derdim.

Yanlış yerden beklemişim darbeyi oysa,

Her yıkıldığımda gözüm biraz daha açıldı.

Güvenmek zor değilmiş aslında,

Zor olan, güvenilecek insanları bulmakmış.

Zor olan dostlarını tanımakmış, 

Ben zor olanı sevdim. 

Zor olanda kaybettim.

—

Zoru sevdim ben,

Herkesin olmaz dediğine olur dedim.

Yolun yakını varken ben uzağı seçtim.

Hatayı görüp geriye dönmek varken

Ben her şeyin üzerine üzerine gittim.

İnanılmayacak insanlara inandım,

Sevilmeyecek insanları sevdim.

Yüreğime en ağır yükü ben yükledim.

Sonu olmayan zor işlere girdim,

Ben o zoru sevdim

Ve ben o zorda kendimi kaybettim.

—

Zoru sevdim ben,

Ulaşılmaz dallara el uzattım,

Olmayacak hayallerin peşinden koştum.

Yoruldum kendi yüreğimde, nefessiz kaldım.

Hatayı hep hayatın sandım,

Oysa her şeyi zorlaştıran benmişim.

Geçici olan şeylere ben kanmışım.

Kendime güvenip ömrümü zora sokmuşum.

 Ben o zoru sevmişim

Ve ben o zorda kendimi kaybetmişim.

Yaman Karaca