Zor Zaman
Zaman zor usta…
Ben neden sevmedim birini,
Neden hayatımı kimseye açmadım,
Kimsenin vicdanına neden bırakmadım
Kırık dökük umutlarımı bilir misin ustam?
Hayat kahpe, zaman zor be ustam!
Ben istemez miydim bir limana demir atmayı,
Sevda sözleri yazıp küçük şeylerden mutlu olmayı?
Bana düşen yaşam namertse suç bende mi ustam?
Aşklar yalan, insanlar sahte, zaman zor be ustam!
Ah be ustam, deli bir kurşun gibi yaşar mıydım ben
Tutunacak bir dalım olsaydı umut ağacından…
Fırtınada dalgalarla boğuşan gemide midir suç usta?
Dövülmüş demir gibiyim ben be usta?
Kalbimden tutmayana bıçaktan keskinsem
Suç bende değil, aldığım darbelerdedir.
Dünya acımasız, zaman zor be ustam!
Boşver ustam, can çıkmayınca huy çıkmazmış.
Yüreğimiz mesken tutmuş dert dağını bizim,
Başımızdan hüzünlü bulutlar hiç gitmez.
Her nefes hatırlatır kendini bize be ustam,
Damarlarımızda akan mutsuzluktan kurtulamayız.
Her şeye rağmen gülümsüyoruz işte,
Gülüşler yalan, zaman zor be ustam!
Bilirim be ustam, efkarlanıp üzülürsun bu halime,
Bir baltaya sap olamadım diye, boşver be ustam!
namerdin sevdasından ise mertçe yaşarım yalnızlığı…
Kula kulluk yakışmaz bize be ustam!
Kral sofrasından nimet beklemem ben,
Açlığım mert dostlar duasınadır be ustam!
Nefes fani, zaman zor be ustam…
Yaman Karaca
