Sensiz Bir Ölü Gibiyim

Bu gece bir başka esiyor hüzün içime.

Yalnızlıktan üşüyen hislerim,

Laf anlatamadığım duygularımla baş başayım.

Daha sensizlikle yaşamaya alışamadan

Bir de söz dinlemez kalbimle uğraşıyorum.

Sana olan sevgim dursun bir yana,

Sensiz ben kendimden uzaklaşıyorum.

Yalnızca sana yaşamışım sanki, 

Bu can bu bedene yabancı kaldı şimdi.

—

Olmuyor işte, ne yapsam olmuyor… 

Tozlu bir maziden arda kalan hasret bulutları

Üzerime yoğun bir şekilde özlemini yağdırıyor.

Gözlerimin ulaştığı en uzak yerde sen varsın.

Yüreğim adınla kuşatılmış bir kale gibi 

Karşı koysam kalbim kan ağlıyor. 

Teslim olsam bütün benliğim yanıyor,

Amansız bir hastalığın içinde gibiyim yar, 

Bütün şifaya açılan yollar sana çıkıyor.

—

Böyle işte sevgili, ne yapsam olmuyor… 

Güneşi batmış bir vatan gibiyim, 

Sensiz boğazına kadar çamura batan biriyim.

Hadi, gel kurtar yüreğin yetiyorsa

Bir savaşın ortasında tek başımayım.

Yaşıyorum sanma be sevdiğim, 

Ben canlı bir cenaze gibiyim…

Öyle alışmışım ki varlığına, 

Ben sensiz yaşamaya çalışan bir ölü gibiyim…