Sen Nasıl Bir Sevdasın Böyle
Sen nasıl bir sevdasın böyle?
Birazcık özlemeye kalksam seni
Hevesim kursağımda kalıyor.
Dersimi alıp yokluğundan
Oturuyorum sessizce yerime.
Birazcık hayalini getirsem önüme
Kalbim acı notlarını tutuşturuyor elime.
Azıcık gözlerini düşlesem
Ya da bir suç işleyip dalsam maziye,
Elleri yakama yapışıyor yüreğimin.
Sen nasıl bir sevdasın böyle?
Yakınlığın canımı yakıyor,
Yokluğun çekilmiyor.
Sen nasıl bir sevdasın böyle?
Yüreğim bir cihan harbinde sanki,
Sana sağır bütün benliğimle
Senin için mücadele ediyorum.
Görmesem kör,
Duymasam sağır oluyorum.
Sen nasıl bir sevdasın böyle?
Adın dilimi yoruyor,
Hayalin tebessümlere yol açıyor.
Sen nasıl bir sevdasın böyle?
Dilim adını anmaya korkuyor,
Ayaklarım sana gelmeye cesaret etse
Dizlerimin dermanı bile kalmıyor.
Sen nasıl bir sevdasın böyle?
Bir hata yapıp seni aklıma getirsem
Bütün benliğim karşıma geçiyor.
Şu kırılası kalem adını yazmıyor,
Bu ölesi sol yanım senden vazgeçemiyor.
Sen nasıl bir sevdasın böyle?
Yokluğun aman vermiyor,
Varlığın bütün ezberleri bozuyor.
Sen nasıl bir sevdasın ki
Bir cahillik edip senden söz etsem
Cümle alem bana sırt çeviriyor…
Sen nasıl bir sevdasın böyle?
İnsan ne yapacağını bilmiyor;
Vazgeçsem olmuyor,
Kabullensem hiç olmuyor.
Söyle sen nasıl bir sevdasın böyle?
Varlığınla yaşanılmıyor,
Yokluğunla baş edilmiyor.
Sen nasıl bir sevdasın böyle?
İnsan ne yapacağını bilmiyor…
Yaman Karaca
