Herkes Bilmeli
Hayatımda var olan herkes şunu anlamalı artık,
Ben akraba derecesine göre değil,
Kişinin gönlümdeki yeri kadar onda varım.
Benden beklenilen şeyler değil beni ilgilendiren,
Bana olan doğruluğun seviyesidir kişide.
İstekleri üzerine değil,
Yüreğimdeki yeri kadar
Değer bulur bende dostlarım.
Bundan sonra böyle…
Herkesin anladığı kadarım artık,
Herkese bildiği telden bir türkü,
Anladığı dilden bir satırım artık.
Ben benden beklenilen değil,
Herkese anladığı kadarım artık…
Şunu iyi anlamalı herkes,
Bu dünyada kimse kimseye muhtaç değil.
Hele benim hayatımda
İnsanlara yükseklerden bakan,
Kesinlikle iyi bir yerde değil!
Şunu çok iyi biliyorum ki
Ben herkesin beni bildiği kadar
Hayatında varım.
Bu yüzden de olmak istediğim kadar
Kendimi tanıtırım.
Kiminin yaralarına bir tutam dermanım,
Kimilerinin yükselişine basamak,
Kiminin rüyalarına da korku…
Şunu herkes bilsin ki
Kim neyse ne kadar ise
Bana baktığında gördüğü kendi yüzüyüm ben.
Şunu herkes bilmeli,
Benimde herkes gibi bir sabrım,
Ötesine geçilmemesi gerekilen bir de çizgim vardır.
Yapım gereği çok anlayışlı bir insanımdır aslında
Ama herkes bilsin ki aşılmaması gereken
Benimde bir sınırım vardır.
Ben dostlarımda ederim kadar değil,
İçimdeki yerleri kadar varım.
Herkes bilmeli,
Ben yolun zorluğundan yılmam,
Benim gözümü engeller korkutamaz
Ama sağa sola kaçan insanla da ben sokağa çıkmam.
Ben çok yük taşıdım şu kalbimde,
Aklı gitgel kişilerle artık benim hiçbir
İşim de olmaz…
Herkes bilsin,
Ben dört dörtlük biriyim demiyorum.
Hatalarımı, yanlışlarımı kimseden saklamıyorum.
Ben istedikleri gibi olmamı bekleyen
O insanlarla hiç ilgilenmiyorum.
İstediklerinde el uzatan
Ama olması gerektiği zaman
Sırt çeviren kişileri tanımıyorum.
Bana yapılan iyi veya kötü
Hiçbir şeyi unutmuyorum.
Ona göre de herkesi hak ettiği yere koyuyorum.
Herkesin anladığı kadarım artık,
Herkese bildiği telden bir türkü,
Anladığı dilden bir satırım artık.
Ben benden beklenilen değil,
Herkese anladığı kadarım artık…
Yaman Karaca
