Gidesim Var
Gidesim var, gidesim…
Her şeyden, herkesten
Hatta kendimden bile gidesim var.
Yüreğimi yakanları unutasım,
Hayallerimi bırakıp bir boşluğa
Hayatımdaki tüm gerçekleri yakasım var.
O kadar yalan duydum ki
Kulaklarımda çınlayan tüm sesleri susturasım var.
Kurtulamadığım yangınlarla doluyum,
Tüm benliğimi bu yüzden parçalayasım var.
Gidesim var, gidesim…
Her şeyden, herkesten
Hatta kendimden bile gidesim var.
Sevinçlerimden, hüzünlerimden, sahte yüzlerden
Ve bu kirli dünyadan gidesim var.
Öyle derin acılarım var ki
Laf söz anlatamadığım şu yüreğimi
Yerinden söküp atasım var.
Gidesim var, gidesim…
Her şeyden, herkesten
Hatta kendimden bile gidesim var.
Yarım kalan bir hikaye gibiyim ben,
Tamamlayamadığım duygularımı,
Vuslata varmayan umutlarımı
alıp sırtıma, bu şehirden gidesim var.
Gidesim var, gidesim…
Her şeyden, herkesten
Hatta kendimden bile gidesim var.
Bana bu hayatı zindan edenlerden,
Bir gülüşü bana çok gören alçaklardan,
Kadir kıymet bilmez insanlardan
Ve sahte sevdalardan gidesim…
Ne sancılı gecelerim oldu benim.
Sonu gelmeyen, bitmek tükenmek bilmeyen
Ne acılarım oldu benim be!
Ne zalim, ne acımasız insanların eline düşmüşüm.
Hepsini eski bir elbise gibi
Çıkarıp üstümden atasım var.
Gidesim var, gidesim…
Sözlerden, gözlerden,
Sonu gelmeyen vaatlerinden gidesim var.
O kadar umutsuzum ki
Gelmeyecek mutluluklardan vazgeçesim var.
Yıllarımı zaten yaralı bırakmışım ben,
Yarınlarımdan da çekip gidesim var.
Yaman Karaca
