Dokunmayın bana artık!
Kendi halime bırakın, gücüm kalmadı.
Yorgunum, söylenecek sözüm kalmadı.
Anlamaya çalışmıyorum olanları artık,
Gelecek ne varsa gelsin hayattan.
Kabul diyorum, savaşacak gücüm kalmadı.
Dokunmayın bana artık!
Canımdan başka verecek bir şeyim kalmadı.
İsyan etmiyorum, yanlış anlamayın,
Hayallerimin peşinden gidecek gücüm kalmadı.
Geçmişimi süsleyen o kadar olumsuz şey var ki
Yeni bir şeylere yeltenecek gücüm kalmadı.
Dokunmayın bana artık!
Ben her şeyden vazgeçmişim, geçmişim zaten…
Öyle yükseklerde gözüm yok,
Sigaramın dumanında bir nefes dolu sessizlik…
Birazcık huzurdan başka bir isteğim de kalmadı.
Dokunmayın bana artık!
Dayanacak gücüm kalmadı,
Varsın ellerin olsun düşlediklerim,
Elde etmek için çabalayacak hevesim de kalmadı.
Kırılmışım, yüreğim bin parça sanki…
Yalan bir tebessümden başka
Bir şeyim de kalmadı.
Dokunmayın bana artık!
Yaralı şu kalbimden başka bir şeyim kalmadı.
Dost bildiklerim de çekildi zaten hayatımdan,
Kendimden başka güvenebileceğim
Kimsem de kalmadı.
Terk edilmiş bir şehir gibiyim artık,
Uçurumun kenarında yaşıyorum ben,
Tutunacak bir dalım da kalmadı…
Dokunmayın bana artık!
Kimseden bir dileğim kalmadı.
Yorgunum, daha fazla yormayın.
Düştü yana bakın kollarım,
Kırgınım daha fazla kırmayın.
Daha fazla kandırmayın,
Daha fazla ağlatmayın,
Uzak durun, dokunmayın bana…
Dokunmayın artık!
Yaman Karaca
