Kırgınım Sana Hayat
Çok kırgınım sana hayat, çok…
O kadar çok doluyum ki…
Öyle çok sitem edesim var ki bazen,
Yüreğimde öyle çok kırgınlıklar var ki…
Her geçen gün soğuyorum senden hayat,
Her geçen gün
Biraz daha nefret ediyorum senden.
Dargınım sana hayat, dargınım…
Sana karşı boğazımda düğümlenen
O kadar çok sözler var ki…
İçimde çok yaralı umutlar bırakıldı benim.
Taşıyamadığım çok yük var omuzlarımda
Ve kabullenemediğim…
En sevdiklerimden aldığım yaralarla doluyum.
Kimse bilmez üstelik halimi,
Görünüşte çok mutluyum,
Oysa iliklerime kadar mutsuzlukla doluyum.
Sen de farkında değilsin belki herkes gibi ama
Çok kırgınım sana hayat, çok…
Kızgınım sana hayat, kızgınım…
Öyle affedilir bir yanın da yok artık,
Unutulur geçer diyebileceğim bir yaram da…
Bana yaşattığın ne varsa hep aklımda,
Ne zaman silebilir içimde kalanları
Ne de sen unutturabilirsin artık bana.
Ben her sabah uyandığımda
Sana nefretle bakıyorum hayat!
Kızgınım sana hayat, yorgunum senden…
Dargınım sana hayat, dargınım…
Bana sunduğun olumsuzluklardan,
Önüme set gibi çektiğin yalanlardan yorgunum.
Benim dünyamı hep sen kararttın,
Yollarımı çıkmazlara sen uğrattın.
Gözümde bir damla yaştı mutluluk,
Acımadan onu da sen akıttın.
Beni en çok senin bu acımasızlığın kırdı…
Dargınım, yorgunum, kırgınım.
Kırgınım sana hayat!
Yaman Karaca
