Kimlere Şans Vermedik

Kimlere şans vermedik şu kısa hayatta?

Kimlere güvenmedik, 

Kimlere el açmadık beklentisiz, masumca?

Kimine sorgusuz sualsiz canımızı emanet, 

Kimilerine anlamsızca merhamet ettik, 

Kimine umut bağladık, yandık, 

Kimine inandık, ağladık, sızladık. 

Biz kimlere şans vermedik gülüm? 

Sadece adam olsunlar diye bekledik. 

Kin gütmedik, düşmanlık etmedik, sadece sevdik.

Kimi vicdanımızla aramızı bozdu, 

Kimileri inandıklarımızı yerden yere vurdu.

Kimileri de insanlığımızdan çıkardı bizi,

Olan oldu evet ama olan sadece bize oldu.

Yıkılan hep hayallerimiz oldu…

O kadar soysuzu adam yerine koymuşuz ki

Gözlerimiz mert insanı arar olmuş.

Biz kimlere şans vermedik ki gülüm? 

Her defasında yıkılmamıza rağmen 

Yine de inandık, bir umuttur dedik. 

Güvenmek güzel şeydir dedik, geçtik.

Şimdi sen tutturmuşsun gidiyorum diye,

İnan, ne ilk ne de son olacaksın.  

Biz kimlere güvenip de yıkılmadık ki?

Kimlere inanıp da kandırılmadık ki? 

Biz kimlere şans vermedik ki? 

Yaman Karaca