Ben senin gibi olamıyorum.
Senin gibi vurdumduymaz,
Senin gibi umursamaz olamıyorum.
Hiçbir şey olmamış gibi davranamıyorum…
Öyle onca şeyi bir çırpıda senin gibi silip atamıyorum.
Takıyorum kafama, dalıp dalıp gidiyorum o günlere.
Geçtiğimiz sokaklar üzerime yıkılıyor sanki,
Yürüdüğümüz o yollar dar geliyor bana,
Boğuluyorum seni andıkça dayanamıyorum…
Ben baktığım her yerde seni görüyorum,
Senin gibi olamıyorum işte…
Sen erken alıştın bu ayrılığa,
Hiç zor olmadı senin için biliyorum.
Belki de yeniden kurdun hayatını şimdi,
Ben senin gibi olamadım, yapamadım işte…
Senden başkasına bakamadım,
Ben senin gibi unutamadım,
Yutamadım sözlerimi,
Görmezden gelemedim yeminlerimi,
Yapamadım senin bana yaşattıklarını,
Ben sana yakıştıramadım…
Ben senin gibi olamıyorum, olamıyorum işte!
Tanımıyormuş gibi davranamıyorum,
Adını duyduğumda yüz çeviremiyorum,
Gizleyemiyorum seni bu şehirden,
Yokluğunu anlatamıyorum kimselere.
Yarım bırakıp gitti diyemiyorum soranlara,
Hiç olmamış gibi anlatamıyorum seni,
Uzak duramıyorum hayalinden, gözlerinden…
Ben senin gibi olamıyorum işte…
Beni ve onca yaşanmış günleri
Sen bir vedaya sığdırabildin.
Bir daha kurulmayacak şekilde yıkabildin.
Ne hatır ne gönül
Ne de bir hatıra bırakmadın, her şeyi sildin.
Helal olsun sana be!
Ben senin gibi olamadım.
Senin gibi vefasız,
Senin gibi nankör olamadım.
Ben hiçbir şeyi unutamadım.
Ben senin gibi olamadım, olamadım işte.
Yaman Karaca
