Belki ben senin için bir duraktım hayatında,
Yorulup uğradığın bir liman,
Geçici bir heves, belki de acılarına bir mola…
Belki ben senin hayatında sadece bir bahar,
Sana göre kalıcı olmayan bir sevda oldum ama
Sen benim dinmek bilmeyen en ağır yaramsın.
Belki sen benden giderek beni yıktın,
Her şeyi acımadan yaktın,
Ben sende kalarak yaşadım…
Belki sen beni unuttun,
Bir daha adımı dahi anmadın,
Ben senin yokluğuna bile tutundum…
Sen belki çareyi aklına bile getirmemekte buldun,
Benle yaşadığın ne varsa yüreğinden kovdun,
Ben senin bu yeryüzündeki varlığına sarıldım…
Belki sen beni hiç anlamadın,
Bir başkasında hayatı buldun,
Bense senden başkasına bakmayan
Yüreğim ile kalakaldım…
Belki senin için doğru kişi olamadım,
Sana yeterince kendimi anlatamadım,
Ben senden başkasında kendimi bulamadım…
Belki sen benim yanımda olamadın,
Sevgiyi bir başka kalpte aradın,
Ben senden bir adım öte duramadım…
Belki sen benden bir hatıra da bırakmadın,
İsmim anıldığında mevzuyu kapattın,
Ben senin olmadığın bir nefes bile alamadım…
Belki ben senin için bir düştüm,
Uyandığında gözlerinden düştüm,
Sen benim en derin hayallerimde kaldın…
Belki ben senin gözünde bir yar olamadım,
Sana ömür boyu seven kalamadım,
Belki sana göre nasip olamadım,
Sen benim en içten duam kaldın…
