Bakmayın Suskunluğuma Benim
Bakmayın suskunluğuma benim;
Dertlerin dibinde, isyanların arefesindeyim.
İçimde kopan onca fırtınaya rağmen
Hala susuyorsam bilin ki sitemim sizlere değil…
Benim kavgam, söküp atılası yüreğimledir.
Öfkem, inandığıma değildir;
Herkesi kendi gibi bilen vicdanıma yanarım ben.
Sanmayın ki bu devran böyle sürüp gidecek…
Namludan çıkan bir kurşun gibiyim ben,
Bunu gün geldiğinde beni yıkanlar da görecek…
İçim sessiz çığlıklarla doludur benim…
Yarım kalan sevdalarla yüklü bir ömrüm,
Laf anlatamadığım deli bir gönlüm
Ve de sorulacak hesaplarla doluyum ben.
Sanmayın ki unuttum, ben sadece sustum.
Sanmayın vazgeçtim, sadece sineye çektim.
Bir gün gelecek, gözyaşlarımın hesabı sorulacak.
O gün yıkılan umutlarımın,
Kaybolan hayallerimin ve giden yıllarımın da
Tek tek hesabı sorulacak.
Şimdilik susuyorum lakin unutmayın,
ilahi adalet bir gün mutlaka vuku bulacak…
Ve işte o gün, yer yerinden oynayacak!
Yaman Karaca
