Öyle bir çıkmazdayım ki…

Öyle bir çıkmazdayım ki çırpındıkça batıyorum.

Öyle bir çıkmazdayım ki pusulamda yön yok.

Öyle bir çıkmazdayım ki adımlarımın yönü yok.

Ne yana gitsem fırtına, 

Ne yana gitsem sensizlik, 

Ne yana gitsem ağarmak bilmez karanlık gecelerim…

—

Öyle bir çıkmazdayım ki   

Hangi umuda tutunsam kırılıp parçaları kalıyor elimde.

Ve öyle soğuk ki iliklerime kadar sensizlik işlemiş.

Öyle bir çıkmazdayım ki dört bir yanım pusu, 

Güvendiğim dağlar içimde yerle bir oldu.

Öyle bir çıkmazdayım ki artık sen bile gelsen faydası yok.

—-

Öyle bir çıkmazdayım ki sağım, solum hep yalan.

Kime sarılsam koynumdaki yılan misali etrafım hep çıyan.

Öyle bir çıkmazdayım ki sözler boş, gözyaşlarım ziyan.

Derdimden kalmamış bir anlayan,

Öyle bir çıkmazdayım ki yaşamak ne yaman…

 —-

Öyle bir çıkmazdayım ki Üsküdar, Taksim 

Bana artık sadece ölümü hatırlatıyor, 

Uçuşan martıların kanatlarına gizlenmiş ecel…

Öyle bir çıkmazdayım ki gözlerim uzaklardan 

Gelecek son nefese dalıyor.

Yaman Karaca