Kimse Yıkamadı Bizi

Kimse yıkamadı bizi sevdiklerimiz kadar,

Üzemedi bizi kimse değer verdiklerimiz kadar,

Kimse kıymadı bize inandıklarımız kadar,

Gözyaşlarına aldanıp ciğerimizi yakanlar kadar…

Kimse yıkamadı bizi be güzelim, 

Adam sandığımız kanı beş para etmez kullar kadar.

Hata onlarda mı dersin? 

Hayır tabii ki… 

Hiçbir şey yıkamadı bizi güvendiklerimiz kadar,

Bir umutla tutunduğumuz insanlar kadar

Kimse sürüklemedi bizi yalnızlığa.

Kimse kıramadı bizi dost sandıklarımız kadar,

Kimse uzak olamadı yakınlarımız kadar,

Kimse kandırmadı bizi el uzattıklarımız kadar,

Kimse bırakmadı bizi yarı yolda 

Ne olursa olsun yanımızda bildiklerimiz kadar…

Kimsenin arkasından bakmadık 

Avuçlarına yüreğimizi koyduklarımız kadar.

Ama ne uslandık ne durulduk,

Ne hatalarımızdan ne de inanmaktan geri durduk.

Kimse yıkamadı bizi biz kadar,

Yaradan’ı unutup kula minnetlerimiz kadar…

Hiçbir şey üzemedi bizi, 

ALLAH’A nankörlüğümüz kadar..

Yaman Karaca