Şiirin Fon Müziği
Hayat Öğretiyor İnsana…
Saymayı bıraktım artık yenilgilerimi,
Söz konusu olmuyor gidenler hayatımdan.
Sorduklarında böyle iyidir, deyip geçiyorum.
O kadar bıkmışım ki anlatmaktan insanlara,
Kendi derdime kendim yanıyorum artık.
Yani kendi kendime konuşuyorum.
Deli misin dersin sen de şimdi, öyle ya!
İşte, hayat böyle delirtiyor insanı.
Bir gün sen de anlattığında dertlerini,
Dinleyip de sadece anlıyorum
Diyen sevdiklerini gördükçe
Bu dünyada bir başına olduğunu
Hayat sana da öğretmiş olacak.
———
Anlamaya çalışmıyorum artık bazı şeyleri,
Neden olmuyor diye takılmıyorum da.
Deseler ki dünya senin artık,
Yaşamanın kendisi yalan, kimin umurunda?
Zor olsa da bir yol tutturmuş gidiyorum,
Sonunu dahi merak etmeden,
Sorgulamadan yaşıyorum öyle.
Bu da garip gelmesin sana,
Her kurduğun hayalin yıkıldığını görünce
Direnmenin boş olduğunu,
Bazı şeylere gücünün yetmeyeceğini
Hayat sana da öğretmiş olacak.
————
Aklım fikrim eremedi gönül işlerine,
Bıraktım artık her şeyi akışına,
Karışamıyorum nasılsa kaderimin gidişatına,
Çaresizlik değil bu, aldanma.
Sevdiklerin düşmeye başladı mı gözünden,
Korkma, ben varım yanında diyenler,
Zoru görünce birer birer
Kaybolduğunda etrafından,
Ne kadar da yalnız olduğunu
Hayat öğretmiş olacak sana.
———
Sonra sen de anlayacaksın her şeyi,
Bu dünyanın ne kadar boş olduğunu,
Zamana karşı yarışamayacağını,
Bazı şeyleri asla değiştiremeyeceğini,
Sadece susup kabul etmek zorunda olduğunu,
Sen de benim gibi acı da olsa öğreneceksin.
Sen istemesen de öğreneceksin
Çünkü hayat öğretir insana…
Yaman Karaca
