Şiirin Fon Müziği
Hayat Bazen Çok Acımasız Oluyor
Bazen hayatta bütün yollar
Sakal bıyık mevzusu gibi oluyor.
Her şey bazen öyle karmaşık hale geliyor ki
İnsan ne gidebiliyor ne de kalabiliyor.
Hedefler şaşıyor, yollar uzuyor.
Hayat bazen çok acımasız oluyor.
İnsan bazen kendi doğrularını sorgular oluyor.
Bildiği sandığı kişileri yabancı buluyor.
Dostlar yerini düşmanlığa bırakıyor,
Düşman dosttan mert hale geliyor.
Hayat acı gerçeklerle doludur,
İnsan onları yaşadıkça anlıyor.
Doğru bildikleri yalanlarla yer değişiyor,
Dağlar bile yerinden oynuyor.
O kadar şey tanınmaz hale geliyor ki
İnsan neye, nerede güveneceğini şaşırıyor,
Hangi cephede, kime karşı savaşacağını bilmiyor.
Hayat bazen çok acımasız oluyor.
Bu hayat bazen çok kırıcı oluyor,
İnsanlar yorucu, dertler bitmez oluyor.
En çok anlayış beklediğin yerde
En çok üzerine varılıyor.
Hayaller, düşler, umutlar ziyan oluyor.
Asla olmaz dediklerin bir bir oluyor.
Öyle bir hal alıyor ki içinde bulunduğun durum,
Hangi kapıya, kime sığınacağını bilemiyorsun.
Hayat bazen insanı çok tüketiyor.
Zaman geçiyor, insan da eriyip gidiyor.
Çok büyük hayaller kuruluyor, dilek tutuluyor.
Bir gün hepsi un ufak olup gidiyor.
Herkese yetmeye, yetişmeye çalışırken
İnsan en çok kendini harcıyor, hırpalıyor,
Kendine kıyıyor ve en büyük pişmanlık da bu oluyor.
Hayat bazen çok adaletsiz,
Çok acı oluyor…
Yaman Karaca
