Şiirin Fon Müziği
Canım Yandıkça Güçlendim
Gün geçtikçe güçleniyorum.
Acılarıma daha az kafa takıyorum.
Kendimi eskisi gibi yormuyorum.
Aldırmıyorum anlatılan masallara,
Yaralarıma baktıkça daha bir
Cesaretleniyorum yarınlardan.
Birçok yalan yağmurunda ıslandım,
En soğuk vicdanların ayazında üşüdüm,
Gözlerim alabildiği kadar doydu sahte güneşlere…
Yüreğim çok kanadı, içim titredi benim, içim…
Canım yandıkça güçlendim…
Artık öyle kendimi kandırmıyorum,
Gelecek mutluluklarla dolu diye
Kendime olur olmaz umut vermiyorum.
Ne yürümek korkutuyor beni
Ne de varacağım menzilin sonu…
Ben önemsemedikçe başıma gelenleri
Daha bir güzel oluyor hayat gözlerimde.
Ben ilerledikçe her şey daha bir şekil alıyor,
Daha bir anlam kazanıyor hayatım.
Zaman geçtikçe güçleniyorum…
Önce yalnızlığı kabullendim bu yolda,
Sonra hayatımdaki insanların gereksizliğini.
Olmazsa olmaz dediğim her şeyin olurunu,
Sonu gelmez dediklerimin sonunu kabullendim.
Yalnızlığım ve hayatın gerçekleri arasında gide gele
Bazı şeylerin o kadar da önemli olmadığını,
Aslında vazgeçebileceğim çok şeyin olduğunu,
İnsanın kimseye boyun eğmeden de
Ayakta durabildiğini öğrendim.
Öğrendikçe güçleniyorum işte…
Hani derler ya, insan burnunun ucunu görmezmiş,
Ben ne dostları yanlış tanıdım hayatımda…
Bana asla zararı olmaz dediklerimden neler çektim,
Kendime yakın gördüklerim ve düşman sandıklarımın
Arasında gide gele bu hayatın ne kadar boş,
Ne kadar yapmacık olduğunu da öğrendim…
Gözlerim bazı şeylere şahitlik ettikçe
Güçlendim ben bu dünyada.
Ve bir kez daha diyorum işte,
Ben bu hale durduk yere de gelmedim.
Beni ben yapan, hayatımda olanlar
Ve benim sitemim sizlere değildir.
Benim derdim, kavgam, içimdeki saflığadır.
Ben aklım ve yüreğim arasında güçlendim…
Ben mantığım ve vicdanım arasında güçlendim…
Yaman Karaca
