Şiirin Fon Müziği
Birde sen yıkma beni…
Ben yaşadığım sürece bir savaşın içindeydim.
Mücadeleden yorgun, yaralar içinde
Son bir nefes gibi sarıldım sana.
Ayaklarımdaki prangalardan kurtulup
Ömrümün son limanı gibi sığındım sana.
Sadece yorgun bedenim değil gülüm…
Son bir ümit, titrek bir umut gibi tutundum sana.
Al, canım artık ellerinde, ne yaparsan yap ama
Bir de sen yıkma…
Benim geçmişim hatalarla dolu,
Bazı yollar gözyaşı, bazıları da pişmanlık dolu…
Bir zamanım cahil cesareti, bir zamanım akılsızdı,
Bir adım gelene bin adım gittim hep…
Tutunduğum dallar baştan sona yanlıştı.
Gönül saftı, gelene öyle sebepsiz inandı.
En güzel yıllarım boşu boşuna yandı.
Şimdi bu küle dönmüş maziden arınıp
Tek servetim olan yüreğimi bıraktım ellerine.
Bir sıkımlık canım kaldı zaten benim,
Bir de sen vurma beni…
Bir zaman benim de bir gökyüzüm vardı.
Kanatlarım, hedeflerime varmak çırpınırdı.
Kar yağdı, fırtına vurdu, hayallerim yıkıldı.
Bu karanlığın içinden görünen son ışıksın sen…
Yara bere içinde tutunabildiğim, kendimi emanet ettiğim,
Son inandığım, kandığım son çaremsin sen…
Bir de sen yakma beni…
Bu dünya bana dar geldi.
Hiçbir yere sığamadım ben.
Mutluluk yeleği hiçbir zaman bana olmadı.
Ne doyasıya gülebildim ne de huzura erişebildim.
En ağır yüktü sırtımda hüzün, hiç kurtulamadım.
Ne çocukluk ne gençlik, hiçbirine doyamadım.
Hayatım boyunca bir arpa boyu yol alamadım.
Dünya telaşından kurtulup sarıldım şimdi ellerine işte…
Sen de şu ömrümü bıçaklayanlardan olma, ne olur!
Bir de sen öldürme beni…
Yaman Karaca