Şiirin Fon Müziği
Benim hayatım bu.
Yarını olmayan insanlardanım ben.
Ne hayal kurmaya mecalim var
Ne de bir şeylere yeltenmeye halim var…
Benim sahip olduğum tek şey,
hayata karşı olan kırgınlığım.
Ne yürüdüğüm yolun sonu belli
Ne de varacağım menzilin adı…
Kader denilen bu çarkın içinde kaybolmuş,
Hiçbir hedefi kalmamış insanlardan biriyim ben.
Benim hayatım bu.
Geçmişi yaralı, geleceğinden umutsuz…
Bu hayat denilen kumaşa bir türlü dikiş tutturamayan,
En ufak rüzgarlarda savrulup devrilen,
Ne yelken ne dümen bilen bir gemi misali
Nasip dalgalarında boğulan insanlardanım ben.
Gidiyorum adım adım bir belirsizliğin ortasında,
Nerede son bulurum, bilmeyen insanlardanım ben.
Benim hayatım bu.
Sorgulamıyorum başıma gelenleri artık.
Acının her türlüsünü görmüş insanlardanım ben.
Hamuru dert, çile ile yoğrulmuş,
Yüreği taş bağlamış, hayatı garip insanlardanım ben.
Benim için artık zamanın ve mekanın bir önemi yok.
Yerle gök arasında sıkışmış kalmış,
Yersiz yurtsuz insanlardanım.
Benim hayatım bu.
Yorgun ve kırgın, göründüğü gibi olmayan,
İçi kan ağlarken etrafına gülücükler dağıtan,
Mutluluk rolünü çok iyi oynayan insanlardanım ben.
Aşka, sevdaya zerre inancı kalmayan,
Kalbini toprağa kendi elleri ile bırakan,
Bu hayatı bir başına yaşayan insanlardanım ben.
Yürüyorum adım adım sonuma doğru,
Nereye varacağını bilmeyen insanlardanım ben.
İşte, benim hayatım bu…
Asla anlatılacak bir hikayesi
Olmayacak insanlardanım ben.
Hayalleri yıkılmış, umutlara dargın,
Kendi taşıdığı candan bile yorgun
insanlardanım ben.
Ne adı ne kişiliği, sessizce bir köşede
Unutulacak, asla hatırlanmayacak
insanlardanım ben.
İşte, benim hayatım bu…
Yaman Karaca
