Beni Bana Sormayın
Beni bana sormayın,
Kendimden bile haberim yok benim.
Sevdiklerimden uzak, yalnızım bu aralar.
Hayata küskün, hayallerime dargın,
İnandıklarıma kırgınım bu aralar.
Aklımda cevabı olmayan deli sorular,
Mutlulukla köşe kapmaca
Oynuyorum bu aralar.
Sanki her şey bir oyundu ve durdu.
Herkes kendine yakışanı yaptı.
Maskeler düştü, gerçekler gün yüzü buldu.
Nice dost postuna bürünmüş düşman çıktı.
Gönül kalesi ihanet kurşunlarına tutuldu.
El sandığım, benim dediğimden yakın çıktı.
Tutunduğum o dallar koptu.
Yüreğimdeki dağlar yerle bir oldu.
Beni bana sormayın bu aralar,
Kendimden bile haberim yok benim.
Yeniden doğmuş gibiyim sanki.
Biliyor sandıklarım hayal,
Bilmediklerim ise elde kalan…
Geçmişimden olan, dolu dolu hüsran…
Beklentilerim talan, elimde kalan yine yalan…
Geç kaldığım ne çok şey varmış oysa…
Sorgulamadan güvendiklerim de bir o kadar…
Ardına düşüp yola çıktıklarımın yokluğu,
Bana şimdiki yalnızlığımın sebebi olsa gerek…
Gözlerim bir zamanlar sözde
Bana benden bile yakın olanları arar oldu.
Boşuna giden yıllarımın derdindeyim,
Boşuna yıprattığım benliğimin derdindeyim.
Beni bana sormayın bu aralar,
Akılsız başım ile kalakaldım bu aralar…
