Şiirin Fon Müziği
Ben seni kaybettiğim gün öldüm.
Anlıyorum derken bile anlamıyorsun aslında,
Kırıyorsun, parçalıyorsun, bitiriyorsun beni
Ama asla anlamıyorsun beni…
Benim derdim asla sen dışına çıkmadı şu hayatta.
Olmadığın bir sigara nefesi…
Ciğerimi okşamayan yokluğunun acısı hiç olmadı.
Aklıma gelmediğin bir yağmur,
Ümitlerimin kaybolmadığı bir güneş batımı,
Yokluğundan sırdaşlık etmediğim bir gecem olmadı.
Bilirsin huyumdur, susarım kızdığında
Kendime öfkelenir, acısını yüreğimden çıkarırım olanların.
Ama bil ki içimde susamadığım çok şey var,
Bir de ölürcesine susadığım o güzel gözlerin…
Sana anlatamadığım o kadar şey varken
Şimdi sensizlikle susturuyorum kalbimi.
İçimde sana dair o kadar hayal biriktirmişken
Şimdi yıkılan umutlarımın kırıntıları ile yaşıyorum.
Hani dünyada ölüm var derler ya,
Sana anlatamadığım en büyük şey;
Ben sensiz kaldığım gün zaten ölmüştüm…
Geçip giden yılların sancısını çekiyorum şimdilerde,
Sana ulaşmak için adım adım yürüdüğüm
O yolların yorgunluğunda…
İçime ilmek ilmek ördüğüm sevginin bitkinliğinde,
Hayatla kavgamın son aşamasında yaşıyorum artık…
Düşün ki senden bile vazgeçtim artık,
Var gerisini sen düşün işte…
Ben ne göründüğüm gibi olabildim ne de
Olduğum gibi görünebildim bu dünyada,
Hep bir şeyleri sakladım yüreğimin derinliklerinde
Bir şeylere başladım ama sonu getiremedim.
Ya kaderin ağına dolandım ya da insanların vicdansızlığına,
Bir şekilde hep ertelemek zorunda kaldım rüyalarımı,
Hep umutlarımı gözyaşlarımla topladım.
En büyük darbeyi de zaten en sevdiğim senden aldım
Çünkü ben bu dünyada sensiz kaldığım gün kaybettim…
Yaman Karaca
