Şiirin Fon Müziği
Ben en çok onu sevdim,
En çok ona güvendim şu hayatta.
Onun için gemileri yakıp onunla anlam kattım hayata.
İlk defa böylesine hesapsız kitapsız ona bağlandım.
İlk defa doğrularımı, kurallarımı onun için aştım.
Bütün dünyaya kulağımı kapatıp ona yüreğimi açtım.
Kendim için düşlediklerimden vazgeçip
Onun içinde olduğu hayaller kurdum.
Onun gülüşlerinde mutlu olup
En çok onun gözlerinde kendimi buldum.
Her nefeste onun varlığını çektim içime,
Ben kendimi en çok onda buldum.
Ben çok onu sevdim.
Acılarıma gülümseyerek bakmayı o öğretti bana.
Gel ki canımı en çok da o yaktı ama.
İnsanlardan uzak durmayı, tek başına yaşamayı
Yine onun sayesinde öğrendim ben.
Dibe vurmak nedir, insan nasıl yıkılır,
Yanında kimse olmadan nasıl ayakta durulur,
Her defasında kalbimi kıra kıra o gösterdi bana.
Ben en çok ona inandım bu hayatta,
Herkes çekip gider ama o kalır dedim.
Bana herkes kıyar ama o asla dedim.
En güzel ayrılık şiirlerimi o yazdırdı bana.
Ben gurbeti ilk defa onun yolunda bekledim.
Gitmenin bu kadar acı olduğunu onda anladım.
Hani insan en çok güvendiği yerden kırılırmış ya,
Yemin ederim en çok da o yıktı beni.
Onunla kurduğum o dünyanın, hayallerin
Üzerine basa basa acımadan yine o geçti.
Hani dersin ben bu insanla ölüme yürürüm,
O beni öldürmekten de beter etti.
En ağır sözleri, hiç denilmeyecek şeyleri
En çok ona ihtiyacım varken yine o etti.
Ben en çok onu sevdim.
Ona gönül verip onun hayali ile yaşadım.
İçimde onunla bir dünya kurarken
En çok da ona kendimi ezdirdim.
İlk defa etrafımdaki insanlardan uzaklaştım.
Dünyaya hayatımda o varken yabancı kaldım.
Aklım ve mantığıma onun için savaş açtım.
Ben ilk defa o var diye kendimden geçtim.
Düşünerek adım atmayı onun varlığında bıraktım.
Ne uçurumlardan ne de tuzaklardan korktum.
Ben ilk defa onunla sonunu düşünmeden yaşadım.
Kulaklarımı insanlara kapadım, duymadım.
İlk defa onun sayesinde yaralarımı kendim sardım.
Ben yalnızlığı ilk onunla anladım.
Ben en çok ona güvendim.
İlk defa birine böyle düşünmeden kendimi teslim ettim
Ve ilk defa ben ona yenildim.
Kendimi ilk defa bu kadar güçsüz,
Çaresiz, yapayalnız hissettim.
Biri için her şeyi onun uğrunda göze aldım ben,
Dünyaya karşı ilk defa onun için meydan okudum.
Sırf onun yüreği incinmesin diye
En sert fırtınalara göğüs gerdim.
Ben ilk defa birini bu kadar sevip bekledim.
Sevmenin bu kadar güzel olduğunu
Ben onun yollarına baka baka öğrendim.
Ama bana bir insan nasıl yıkılır, yine o gösterdi.
Her şeyin bu kadar basit, kolay olabileceğini
Bana benim üzerimde yine o gösterdi.
Bir insanın girdiği yoldan dönmesini,
Arkasında giderken nasıl bir enkaz bırakabildiğini,
Umutlar yıkıp hiçbir şey olmamış gibi
Davranabildiğini ben onda gördüm.
Ben en çok onu sevdim.
O da sevmek nedir, bana gösterdi.
Yaman karaca
