Ayrı Dünyalar Acı Gerçekler
Vakitsiz bir sevdaydı bu,
Ben ona geç kalmıştım,
O bana öyle zamansız gelmişti.
Anlatamadım ona içimdekileri,
Aşamadım gönül prangalarımı.
Yaralı kuşlar gibiydi kalbim,
Kanatlanıp konamadım yüreğine.
Ben yorgun düşmüştüm,
Oysa o hayat doluydu.
Sonu olmayan bir sevgiydi bu,
Ben hayata kırgındım,
Oysa o ümitlerle dolu…
Kıramadım belini içimdeki
Umutsuzluğun.
Tutup elinden haykıramadım
Dünyalara onu sevdiğimi.
Ben yangınlar içindeydim,
O süslü püslü hayallerde.
Hakkım yoktu buna,
Onu da sürükleyemezdim
İçinde bulunduğum karanlığa.
Ben ona çok geç kaldım,
O ise hayatının baharındaydı.
Ben kara kış, o daha açmamış çiçek…
Ayrı dünyalar, acı gerçekler işte…
Çok sevsem de yapamadım.
Ben kendime bir daha kıyarım
Ama ona kıyamadım…
Ben yorgun, hayata küsmüş bir adam…
Oysa o neşe dolu bir dünya…
Benim hayal kurmaya mecalim yoktu,
Onun içinde deli taylar vardı.
Benim ona verebilecek
Bir şu bitkin yüreğim vardı,
Onun gözlerinde ne rüyalar vardı…
Öyle zamansız bir sevdaydı işte,
Ayrı dünyalar, acı gerçekler,
Zamansız AŞK…
Yaman Karaca
