Adam dediğin, sevdiği vakit
Öyle sevdiğinden fazla bir şey beklemez.
Verdiği değerin kıymetini bil, yeter.
Savaşır, çalışır, yoktan var eder,
Deli gibi mücadele eder hayata karşı o adam.
Adam dediğin, sevdiği vakit
Güven verir, güvenir sevdiği kadına, inanır…
Güvenen bir adamın yüreği sevgiyle doludur
Ve yüreği sevgi dolu bir adam,
Huzurun teşkilidir bir kadın için…
Yalnız güveni sarsılan bir adam,
Zincirlerinden kopan bir aslana benzer,
Hiçbir şey umurunda olmaz,
Etrafına dünyayı dar eder o adam…
Adam dediğin, sevdiği vakit korur kollar.
Sevdiklerine ağaç misali gibidir
Ve sevdiği de o ağacın can suyu…
Yalnız gölgesinde durduğun adamın
Bağrına ihaneti saplarsan
Kurutursun o adamın dallarını…
Adam dediğin, sevdiği vakit
Canını verir sevdiği için gözüne gelmez hiçbir şey
Ve seven bir adam için
Sevdiğinden daha değerli olamaz hiçbir şey.
Adam dediğin, sevdiği vakit cana can katar.
Yüreğinden merhamet, dilinden tatlı söz akar.
Baktığı her şeyi güzel görür o adam,
Yeri geldiğinde fedakarlık da yapar.
Ufak tefek şeylere takılmaz, görmezlik yapar
Ve bir kadın için seven bir adamdan
Daha değerli bir şey olamaz…
Adam dediğin, sevdiği vakit
Dünyanın rengi değişir gözünde,
Sevdiği kadının kokusunda bulur hayatın tadını.
Yalnız inancını sarsan bir kadın, o adam için
Suya yazılan bir şiir gibidir.
O yüzden adam gibi seven adamların
Umutlarını kırmayın şu hayatta.
Çünkü umudu kırılan bir adam,
Kanadı kırılmış bir kuş gibidir,
Kimsenin gökyüzüne renk katamaz.
Adam dediğin, sevdiği vakit
Adam gibi sever…
Yaman Karaca
